* گناهانی که سبب نقمت می شود:

1- بدانی کاری گناه است و انجام دهی.

2- مسخره کردن

* گناهانی که بلا نازل می کند:

1- کسی نیاز به کمک داشته باشد و دیگران به او کمک نکنند. (کمک نکردن به مظلوم)

2- ضایع کردن حق امر به معروف و نهی از منکر

* گناهانی که حکومت را از خوبان می گیرند و به بدان می دهند:

1- اگرکسی علنی ظلم کند

2- خوبان جامعه مرتکب بدی بشوند.

3- عموم جامعه تابع بدان شوند.

* گناهانی که عمر را کم می کند:

1- قطع رحم

2- قسم دروغ

3- سخنان دروغ

4- سد معبر درست کردن برای مومنین

سد راه معنوی باعث می شود کسی کار خیر نکند و نوع دیگر سد راه پارک کردن ماشین در جایی که ایجاد مزاحمت کند می باشد.

* محرومیت از درک زیارت امام اثر گناهان است.

گزیده ای از سخنان حجت الاسلام و المسلمين زرگران 

ادامه مطلب شب گذشته:

15- شهادت ناروا

دو قِسم دارد یا به دروغ و برای خوشحالی کسی شهادت بدهی و یا شهادت ندادن نسبت به آن چه دیده ای و نیاز است که شهادت بدهی و ندهی که این کتمان حق است.

16- شراب خوردن (مائده-90)

خداوند به پیامبر اسلام (ص) فرموده: خوردن مشروب، قمار بازی، بازی با آلات قمار و ... گناه است. از آن اجتناب کنید تا رستگار شوید.

17- عمداً نماز نخواندن

پیامبر (ص) فرمودند هر کس نماز را عمداً ترک کند از ذمه اسلام و پیامبر اسلام خارج شده است. و نیز فرمود فاصله کفر و اسلام ترک نماز است.

18- پیمانت را زیر پا بگذاری و قطع رحم کنی (رعد-25)

قطع رحم گرفتار لعن الهی و عذاب الهی می شود.

گزیده ای از سخنان حجت الاسلام و المسلمين زرگران

ادامه مطالب شب گذشته:

8- فرار از میدان جنگ (انفال-16)

غضب خدا و آتش جهنم را در پی دارد. (عقب نشینی تاکتیکی استثنا است.)

9- ربا خوردن

خدا می فرماید ربا گیرنده و ربا دهنده به جنگ خدا می روند.

10- سِحر (بقره-102)

11- زنا (فرقان-68و69)

12- قسم دروغ 

13- خیانت (آل عمران-161)

14- حق واجب مالی بدهکار باشد. (توبه-35)

مثل خمس، زکات، فطریه، رد مظالم و ...

گزیده ای از سخنان حجت الاسلام و المسلمين زرگران 

خداوند در قرآن می فرماید: مومنین کسانی اند که از گناهان کبیره پرهیز می کنند. (النجم-32)

امام صادق (علیه السلام) 18 قلم از این گناهان کبیره را گفتند:

1- از همه گناهان کبیره بزرگ تر شرک ورزیدن به خداست (مائده-92)

شرک دو نوع دارد: جلی و خفی. شرک جلی آشکارا برای خدا شریک قرار دادن است، شرک خفی از شرک جلی خطرناک تر است مانند سرطان که کم کم همه وجود انسان را فرا می گیرد. کسی که پول پرست است در ظاهر خدا پرست اما دچار شرک خفی شده، ریا به نقل از همه علما شرک خفی است چون غیر خدا را در نظر می گیریم.

2- مایوس شدن از رحمت خدا (یوسف-88)

3- غرور نسبت به رحمت خدا (اعراف-99)

4- عاق والدین شدن (مریم-32)

هرکس به مادر خود خدمت نکند جبار و شقی است.

5- آدم کشی به ناحق (نسا-93)

6- تهمت زدن به زن دیندار و پاکدامن (نور-23)

7- خوردن مال یتیم (نسا-10)

گزیده ای از سخنان حجت الاسلام و المسلمين زرگران 

* حضرت علی علیه السلام می فرمایند: انسان که به دنیا می آید دستش همواره بسته است و هر چه را به دست او می دهی می گیرد و این یعنی فرزند آدم از روز اول می خواهد همه چیز را بگیرد و در هنگام مرگ دستِ باز انسان بسته نمی شود و این یعنی ای مردم! دست خالی از این دنیا می روم.

* در قرآن کریم آمده است که 2 نفخه داریم و دوبار در صور دمیده می شود:

1. نفخه امات: وقتی دمیده می شود تمام موجودات می میرند غیر از آنکه خدا بخواهد.

2. نفخه احیا: هنگام دمیده شدن همه زنده می شوند و از قبرها سر بر می آورند در حالی که ترسان ولرزان هستند.

* تفاوت دنیا و آخرت از دیدگاه امیرالمومنین علی علیه السلام:

امروز (دنیا) روز عمل است و حساب در کار نیست.

فردا (آخرت) روز حساب است و اصلاح کارها وجود ندارد. خوب کرده باشی خوب می بینی، بد کرده باشی بد می بینی.

* کمترین کاری که می شود انجام داد و باید انجام داد و مهمترین نکته برای شروع عرفان از قول امام سجاد علیه السلام این است که مواظب باشید معصیت نکنید.

اگر پرو بال نداری لااقل به پای خودت سنگ نبند. اجتناب از معصیت باعث می شود که نزد خدا عزیز شوی.

* در میان گناه ها مهمترین گناه حق الناس است، مواظب حق الناس باشید.

شیخ صدوق  می گوید: آخرین موقفی که در آخرت سوال می کنند حق الناس است. بقیه مواقف (حج، نماز و روزه و...) را ملائکه بررسی می کنند اما موقف حق الناس را خود خدا بررسی می کند و از کوچکترینِ آن نمی گذرد.

گزیده ای از سخنان حجت الاسلام و المسلمين زرگران 

* امام سجاد علیه السلام می فرمایند: از عمرت سوال می کنند. عمرت را در چه راهی صرف کردی؟ درآمد و مخارجت را باید توضیح بدهی.

مومن حق ندارد از هر راهی کسب درآمد کند. به فرمایش امام حسین علیه السلام عده ای از سپاهیان عمربن سعد شکم هایشان پر از حرام شده است.

مومن از هر راهی پول جمع نمی کند و در هر راهی خرج نمی کند.

* امام سجاد علیه السلام می فرمایند: کسانی که از قبل آماده پاسخ گویی در قیامت نباشند به لکنت می افتند و نمی توانند جواب بدهند و تازه شروع بدبختی فرد است.

 امام سجاد علیه السلام می فرمایند: اگر می خواهی زبانت باز شود و جواب بدهی باید این کارها را بکنی

1. تو دنیا باید مومن باشی، ایمانت قوی باشد.

2. دینت را بشناسی ( کسی که دین بشناسد مفت از دین دست بر نمی دارد)

3. دین داری از روی معرفت

* اگر می خواهی دلت قابلیت پذیرای نور ایمان را داشته باشد از پیامبر (ص) و اولیاء دین تبعیت کن.

باید با کسانی که این راه را رفتن دوستی کنی ( با اهل بیت (ع)، شیعیان و ...)

گزیده ای از سخنان حجت الاسلام و المسلمين زرگران

* امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: از خدا بترسید و بدانید به سوی خدا رجوع می کنید. اعمالتان به شما عرضه داشته می شود. تک تک آنچه در این دنیا انجام داده اید آنها را برای شما نمایش می دهند.

* مَلک رومان با صفت فتان القبور، مَلکی است که شب اول قبر سراغ انسان می آید. 

گزیده ای از سخنان حجت الاسلام و المسلمين زرگران

ای عشق سربلند که بر نیزه می روی

از حلقـه کمند تـو لایمـکن الفرار

*امام جواد (ع) می فرمایند: یکی از چیزهایی که برای انسان لازم است موعظه است. دل انسان نیز در طول زمان دچار زنگار می شود و موعظه این زنگار را از بین می برد. پیامبر (ص) با اینکه تمام علوم را در قلب خود داشت به جبرئیل می فرمود: مرا موعظه کن. پایه موعظه این است که از تعلقات دنیا دل بکنیم. امام سجاد (ع) می فرمود: ای مردم تقوا پیشه کنید، باور کنید که شما می میرید و رجوع شما به سمت خداست. مردم! این نکته را درک کنید که شما با غفلت زندگی می کنید اما مورد غفلت نیستید.

 *رسالت امام سجاد (ع) رسوا کردن یزید بود.

 *تاریخ برگزاری عزاداری دهه اول از زمان امام رضا (ع) شروع شد. در دوران غیبت نیز توسط علما برگزار شد و باید همین طور به آینده منتقل شود.

گزیده ای از سخنان حجت الاسلام و المسلمين زرگران 

* امام(علیه السلام) با یارانش نماز صبح را به جماعت خواند و سپس با آنها چنین سخن گفت: « ...خدا به شهادت من و شما فرمان داده است. بر شما باد که صبر و شکیبایی را پیشه ی خود سازید.»

* حضرت(علیه السلام)، «زهیر بن قین» را فرمانده راست سپاه و حبیب بن مظاهر را فرمانده چپ سپاه گمارد و پرچم را به دست برادرش حضرت عباس سپرد. گرچه سپاه دشمن به خیمه ها نزدیک می شد، ولی حضرت تیری نینداخت، چون می فرمود:« دوست ندارم که آغازگر جنگ با این گروه باشم.» عمر بن سعد تیر را بر کمان نهاده و به سوی یاران امام انداخت و گفت:« گواه باشید که اول کسی بودم که به سوی لشکر حسین تیر انداختم!» سپس سپاهیان عمر بن سعد تیر بر کمان نهاده و از هر طرف یاران حسین(علیه السلام) را نشانه رفتند. امام(علیه السلام) فرمود:« یاران من! به پا خیزید و به سوی مرگ(شهادت) بشتابید، خدا شما را بیامرزد.» در حمله ی اول بالغ بر چهل تن شهید شدند و سپس یاران باقی مانده هر کدام به نوبت به تنهایی به میدان رزم شتافته و به شهادت می رسیدند و بعد از آنها نوبت به خاندان بنی هاشم رسید و آنها نیز شربت شهادت را نوشیدند.

* امام حسین(علیه السلام) که یکه و تنها مانده بود، نگاهی به اجساد مطهر شهدا کرده و آنها را صدا می کرد. حضرت(علیه السلام) برای وداع آخرین به سوی خیام آمد، آنگاه در حالی که شمشیرش را از غلاف بیرون آورده بود در برابر دشمن قرار گرفت و جنگ نمود. دشمن از هر طرف وی را محاصره نمود. ناگاه تیری سه شعبه به قلب مبارکش اصابت کرد و در حالی که نشان یکصد و چند تیر و نیزه بر پیکرش بود، نقش بر زمین شد و روح مبارکش به ملکوت اعلی پیوست، اما شیون زنان، کودکان و حتی فرشتگان الهی بلند شد.

منابع:پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت استاد حسین انصاریان ــــ سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید اوینی

* شمر خود را به خیام امام(علیه السلام) رسانده، ضمن صدا کردن حضرت عباس(علیه السلام) و دیگر فرزندان ام البنین، می گوید:« برای شما از عبیدالله امان نامه گرفتم.» آنها متفقاً گفتند:« خدا تو را و امان نامه ی تو را لعنت کند، ما امان داشته باشیم ولی پسر دختر پیامبر نداشته باشد؟»

 * امام حسین(علیه السلام) توسط حضرت عباس(علیه السلام) از دشمن یک شب را برای نماز، راز و نیاز با خدا و تلاوت قرآن مهلت می گیرد.

 * حفر خندق در اطراف خیام برای مقابله با شبیخون دشمن و قطع کردن راه ارتباطی دشمن با خیام از سه طرف - که فقط از یک قسمت ارتباط برقرار باشد- و یاران امام(ع) در آنجا مستقر بودند. این تدبیر امام(ع) برای اصحاب بسیار سودمند بود.

 * گروهی از لشکر عمر بن سعد به سپاه امام می پیوندند.

 * سخن امام(ع) خطاب به دشمن:

 « وای بر شما! چه زیانی می برید اگر سخن مرا بشنوید؟! من شما را به راه راست می خوانم، اما شما از همه ی فرامین من سر باز می زنید و سخن مرا گوش نمی دهید، چرا که شکم های شما از مال حرام پر شده و بر دلهای شما مهر شقاوت زده شده است.

منابع:پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت استاد حسین انصاریان ــــ سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید اوینی

*هر لحظه تب عطش در خیمه ها افزون می شد، امام(ع) برادرش عباس را به همراه عده ای شبانه حرکت داد. آنها با یک برنامه ی حساب شده، صفوف دشمن را شکسته و مشک ها را پر از آب کردند و به خیمه ها برگشتند.

 *ملاقات امام(ع) با عمرسعد:

 حضرت فرمود:« ای پسر سعد! آیا با من مقاتله می کنی و از خدا هراسی نداری؟» ابن سعد گفت:« اگر از این گروه جدا شوم، خانه ام را خراب و اموالم را از من می گیرند و من بر حال افراد خانواده ام از خشم ابن زیاد بیمناکم.» حضرت فرمود:« تو را چه می شود؟ خدا جان تو را به زودی در بستر بگیرد و تو را در روز قیامت نیامرزد...گمان می کنی که به حکومت ری و گرگان خواهی رسید؟ به خدا سوگند چنین نیست و به آرزویت نخواهی رسید.»

 *عبیدالله طی نامه ای عمر بن سعد را تهدید به عزل و برکناری کرده، می گوید:« اگر از فرمان من سر باز زنی، مسئولیت لشکر را به شمر بن ذی الجوشن واگذار خواهم کرد.»

 *سخن امام حسین(ع) با یارانش:

 « ای بزرگ زادگان! صبر پیشه کنید که مرگ جز پلی نیست که شما را از سختی و رنج عبور داده و به بهشت پهناور و نعمت های همیشگی آن می رساند». 

منابع:پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت استاد حسین انصاریان ــــ سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید اوینی

*تعداد نظامیانی که لباس و سلاح جنگی و حقوق از حکومت غاصب بنی امیه گرفته و به جنگ امام حسین(ع) آمده بودند را، بالغ بر 30 هزار جنگجو نوشته اند.

*عمر بن سعد نامه ای بدین مضمون از عبیدالله دریافت کرد که: با سپاهیان خود بین امام حسین(ع) و اصحابش و آب فرات فاصله بینداز، به طوری که حتی قطره ای آب به امام(ع) نرسد، همان گونه که از دادن آب به عثمان بن عفان خود داری شد! عمر بن سعد 500 سوار را در کنار شریعه ی فرات مستقر کرد. یکی از آنها فریاد زد: ای حسین!... به خدا سوگند که قطره ای از این آب را نخواهی آشامید تا از عطش جان دهی!
حضرت فرمود:« خدایا! او را از تشنگی هلاک کن و هرگز او را مشمول رحمتت قرار مده.» حمید بن مسلم می گوید به چشم خود دیدم که نفرین امام(ع) عملی گشت.
*امام حسین(ع) سپاه دشمن را چنین نفرین کرد:
بار خدایا! باران آسمان را از اینان دریغ کن، و بر ایشان تنگی و قحطی( همچون سالهای قحطی یوسف در مصر) پدید آور و آن غلام ثقفی(حجاج بن یوسف) را بر ایشان بگمار تا جام زهر به ایشان بچشاند. زیرا آنها به ما دروغ گفتند و ما را خوار ساختند و خداوند( به توسط آن غلام) انتقام من و اصحاب و اهل بیت و شیعیان مرا از اینان بگیرد.

منابع:پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت استاد حسین انصاریان ــــ سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید اوینی

*عمر بن سعد نامه ای را از عبیدالله دریافت می دارد که مضمون آن چنین است: من از لشکر سواره و پیاده چیزی را از تو فروگذار نکردم، و توجه داشته باش که مأمورانی سپرده ام تا هر روز وضعیت را به من گزارش کنند.

 *حبیب بن مظاهر از حضرت اجازه می گیرد تا نزد طایفه ای از بنی سعد که در آن نزدیکی ها زندگی می کردند رفته و آنان را به یاری فرا خواند، حضرت اجازه دادند. حبیب نزد آنها رفت و گفت:« امروز از من فرمان برید و به یاری حسین(ع) بشتابید تا شرف دنیا و آخرت از آن شما باشد». تعداد 90 نفر به پا خاستند و حرکت کردند، اما در میان راه با لشکر عمر بن سعد برخورد کردند و چون تاب مقاومت نداشتند، پراکنده شده و برگشتند. حبیب به نزد حضرت رسید و جریان را تعریف نمود. حسین گفت:« لا حول و لا قوه الا بالله».

 *نامه امام از کربلا به برادرش محمد بن حنفیه و بنی هاشم

« مثل این که دنیا اصلاً وجود نداشته(اینگونه دنیا بی ارزش و نابود شدنی است) و آخرت همیشگی و دائم بوده و هست.

منابع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت استاد حسین انصاریان ــــ سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید آوینی

* نیروهای پراکنده در سطح شهر کوفه کم کم جمع شده و به لشکر عمر بن سعد می پیوندند. نوشته اند: شیث بن ربعی با هزار سوار به سوی کربلا روان شد.

 * عبیدالله عده ای را مأموریت داد تا در مسیر کربلا بایستند و از حرکت کسانی که به قصد یاری امام حسین (علیه السلام) از کوفه خارج می شوند، جلوگیری کنند.

 چون گروهی از مردم می دانستند که جنگ با امام حسین (علیه السلام) در حکم جنگ با خدا و پیامبر است، در اثنای راه از لشکر دشمن جدا شده و فرار می کردند. نوشته اند: فرماندهی که از کوفه با هزار جنگجو حرکت کرده بود، چون به کربلا رسید، سیصد یا چهار صد نفر همراه او بودند و بقیه چون اعتقادی به این جنگ نداشتند، اقدام به فرار می کردند.

 * از سخنان امام حسین(ع) با سپاه دشمن:

 «هیهات ما تن به ذلت نخواهیم داد. خدا و رسول او و مؤمنان هرگز برای ما ذلت و خواری را نپسندیدند. دامن های پاکی که ما را پرورده است و سرهای پرشور و مردان غیرتمند هرگز فرومایگان را بر کشته شدن مردانه ترجیح ندهند.

منابع:پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت استاد حسین انصاریان ــــ سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید اوینی

کربلا....جمعه سوم محرم الحرام سال 61 هجری قمری

عمر بن سعد با لشکری چهار هزار نفره از اهل کوفه وارد کربلا شد. برخی نوشته اند: قبیله ی عمر بن سعد(بنی زهره) نزد او آمده و او را سوگند دادند تا از این کار(داوطلب جنگ با امام حسین(علیه السلام) شدن) بر حذر باشد تا باعث دشمنی میان آنها و بنی هاشم نگردد. از طرفی یکی از دو فرزندش به نام حفص او را به مقاتله با امام حسین(علیه السلام) تشویق می نمود و دیگری او را بر حذر می داشت. لذا حفص همراه پدر برای جنگ با حسین(علیه السلام) به کربلا آمد.

عمر سعد شخصی را نزد حضرت فرستاد تا از علت آمدنش به این سرزمین جویا شود. حضرت فرمود:«مردم شهر شما به من نامه نوشته و مرا دعوت کرده اند و اگر از آمدنم ناخوشنودید باز خواهم گشت!» عمر بن سعد تا از پیام امام(علیه السلام) مطلع گشت، گفت:«امیدوارم خدا مرا از جنگ با حسین برهاند!»

منابع:پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت استاد حسین انصاریان ــــ سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید اوینی

پرپر شدی و جهان سرش می گردد

بازار گلاب قمصرش می گردد

عمریست کنار پیکر عاشورا

تاریخ به دنبال سرش می گردد

علی اصغر داوری ترشیزی

امروز کمی هوایی اربابم

از صبح دلم گرفته و بی تابم

تقویم بیاورید ای وای حسین

 شب اول است و من در خوابم

صلی الله و علیک یا ابا عبدالله